Kış Masalları IV Tilki ile Kaplumbağa

“-dilkinin biri de
tosbayınan arkadaş olmuş
tosba(ğa) nın elindeki birkaş buydayı yeycek
netdi etdiyse bi türlü halledememiş
“-eyi madem” deyo
“-gışı bi-kaş deneynen gönlümüzce çıkarıp
gelecek sene sıkıntı çekmekdenise
bu sene sıkıntıya gatlanıp
ortak olalım
buydayları ekelim
gelecek sene mahsülü galdırınca
üleşelim”

tosba “-pekey” deyoru
ekecekler de
tosba tohumun başından heş getmeyoruku
dilki bakıp duru bi aşıtladıvısa
malı götürecek
tohumları yeycek
ondan sonra sen sağ ben selamet
çekip gedecek

tosba
“-arkadaş hadi birez sen de
yardım etde çifti sürelim”
dilki, yan yatıyo,
çamıra batıyo
abidik gubidik
tosba çift işini hallediyoru
“-bari birlikte otunu ayıklayalım”
“-ha ha hap gaya geliyo
gaya geliyo ben onu dutayın
mahsılları mahveder valla
Allah mafaza”
gediyo ta! annaçdakı
Yazılıgaya gibi bi gayaya
yaslanıyo-maslanıyo
ayaklarını dayayo gayaya
ma(h) sızdan
horul-horul uyuyo

tosba gene çalışmaya devam
öteki aya(ğı) nı yaslamış gayaya
tosbaa yardım istedikçene
“-gaya geliyo-gaya geliyo”
arkasından horul horul uyuyo
bi ay böyle
iki ay böyle
“-ortak yardım et de
ekini yolalım”
“-gaya geliyo-gaya geliyo”
“-hadi gak da
harman edelim”
“-gaya geliyo-gaya geliyo”
“-bari savıralım”
“-gaya geliyo-gaya geliyo”
“-ortak hadi çeci üleşelim”
“-gaya ge!
ne iş bitti dene ortaya çıktı mıydı”
………..
bu ğarada
garnına bi taam lokması gomamış
yata yata epeyli bi zayıflamış

“-emme ortağım bu buyday baya az
ne sana yeter ne bana”
“-n’yapalım ortak
olmuşu-oluvca(ğı) bu”

“-biz bunu bi sana-bi bana deye
zor-za(h) met üleşmek yerine
en eyisi, yarışalım
çec de gazananın olsun”
tosbaa eli mahkum
onada “-pekey” deyoru

bu tefa da dilki haziretleri
“-senin için fesatdır
hinci bana inanmazsın
gıral aslan hakem olsun”
“-okey mi goçum”
“-okey”

“-Alla(hı) n onarcağı gari ya
tamda gıral haziretleri ordan geçiyomuş”
“-sayın gıralım durum” böyle böyle
biz aramızda gavilleşdik
“-yarışacaz,
yarışı ğazanan ma(h) sılın tamamını alacak”
gıral haziretleri de “-tamam” deyoru

dilki hemen bi gurnazlık düşünüyo
“-hinci seninen
hu yokardakı gayanın depesine çıkacaz
çecin yanna
kim evel varısa
mahsıl onun olacak
tosba, eli ma(h) kım
ona da “-pekey” deyo

uzatmayalım nayeti, çıkıyollar
dilkinin yılın yılı
yıkılacak deye
veryansın etdiği gayanın depesine
bir-iki-üç, yarış başlayo

bu ğarada
dilkinin aşlıkdan garnı guruldayo
varıvısa da çeci yese emme
gıral haziretleri
guyruğunun gara yerini topazan etmiş
gumandanın gırbaş şaklatdığı gibi
yeri döğüp duruyo

gözlerinden uyku akıyo
her zamankı gibi,
gayanın dibine varıyo
“-nası olsa o gecikir,
o gelesiye eyicene bi kesdireyin”
her zamankı ıpıscak dutduğu
yere varıyoru
gene ayaklarını gayaya dayayo
mışıl mışıl uykuya dalıyo

o uyuya dursun;
gayanın depesinde goyup geldiği tosba
gafasını içine çekiyo da
arka ayaklarıynan kendini bi yitiyo
takırdık, tukurduk yumbarlanıyo
eniviriyo aşşa
çecin başına

neçeden sonura
dilki efendi
“gaç” deyo “birez de
masılımın başında uyuyan”
vara-vara varsa bi baksay kı
e(l) -le!
tosba çeci çuvallayıp batır
başından ataş fışkırmış
seninki zuvutmuş galmış

“-len kıtir boynunu.iktimin
sen ne zaman geldin”
deyo
tosba annadıyo
dilki bu ğarada bi hinlik
düşünüyomuş
“-emme seğideceğidik
sen hile etdin …”
felan deyceğimiş
emme; ………….

gıral haziretleri
guyruğunun topazannı ucunu
sallayıp batır
bakmış çıkar yol yok,
düşünmüş, daşınmış,
ensesi gaşınmış
naçar boynunu burkmuş
“-madem yarışı sen gazandın
masıl da senin hakkın..
sen çuvalları daşıyana gadak
gayayı dayayayın”

garnı sırtına geşmiş vaziyetde
sendireye sendireye
kendi kendine
dikliye gurnaz deyene,
gadere,
feleğe,
söve-saya
hatda gıral haziretleriene
tabi içinden
kafasına vura-vura
söylene söylene
ma(h) sın masın, veda etmiş,
ardına bakmadan
kayayı dayamaya
getmiş

neyye
emek olmayıncaz
nolmaz
yemek olmaz”