Kış Kartpostalları Şiiri - Meral Meri

Kış en çokta kartpostalları severdi
Öyle vakti bitince tam bir teslimiyettle sunardı kendini ikindiye
Akşam olmaktaydı artık, bu kuşların bir yerlere gidişi vardı
Vazolara giriyordu bu yağmura sarılmış gözyaşları
Biliyorum kış gibi algıladınız beni
İçiniz titredi,belki de irkildiniz çitlembik ağacı gibi
Tüm bunlar aynı gün içine doluyor diye; tek kaybolan ben miyim günden?
İnadına sizdeyim,arzulayışlarınız olmasa da
Yana yakıla kaçsanızda ortalıktan, ürkek bir geyik gibi
Merak etmeyin; ben avcı değilim...
Hem sizlere sarılışım öfkeme hakim olamayışımdan değildir
İşte ben bu düşünceye güler geçerim!
Anlık bir lakırdı diye algılayış, çokça cenabetlik olurdu
Fakat ben hanımeli kadar sahiyiciyim
Bir kaç cümlecik içinizdeki o farkında oluş hallerinizden, bir başyapıt yaptım ben
Kaçmıyorum,kendime doğru ağır adımlarla yürüyorum
Meyhanelere okumalık şiirler de yazıyorum hem
Ayık kafayla hiç çekilmem ki ben
Bir deniz tanır beni, ha bir de kış kartpostalları...