Kar kristallerinin parıldadığı bir sabah
Ben yine hatırlarım çocukluğumu
Karlara dokunduğumda buz tutan ellerim
Nefesimle buğulanmış pencerem
Ve ben bu kez beyaz bir yalnızlık içindeyim
Ağaçların yapraklarının üstündeki karlar
Rüzgarın ıslığı ve beni saran battaniye
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta