Kar kristallerinin parıldadığı bir sabah
Ben yine hatırlarım çocukluğumu
Karlara dokunduğumda buz tutan ellerim
Nefesimle buğulanmış pencerem
Ve ben bu kez beyaz bir yalnızlık içindeyim
Ağaçların yapraklarının üstündeki karlar
Rüzgarın ıslığı ve beni saran battaniye
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta