Kış Güzelliğine Şiiri - Kağan Alimollo

Kar çamın yeşiline yakışır, dağların doruklarına, çıplak bedenlere ve siyah saçlara..
Usum sokak lambalarına takılır bu zamanlarda, bana kalırsa sevmem soğuğu, kurdurduğu sobayı severim, mesela üzerinde ki güğümün buharını, gece suyun fokura çalan tıslamasını ağır ağır..
Hep böyle geceler de alacak-verecek meselem olur benim hayattan, kaderin benden..
Bahsettiğim şumüllerin, sürreal görselliği zuhur eder dünyaya, yaşamda kaldığımızın en bariz kanıtı ile, sıcacık yorganın içinden dışarıya dürtüsel tesiriyle..
Ve bütün bunlar ihtiyatsız en hoşuma gidense bu, bu olmalı!
Öyle değil mi?
Çünkü alışılan her şey normaldir ve asla o ilk gün ki heyecanı olmayacaktır.
Bu sebeple ihtiyatsız..