Çadırımın önünde oturuyorum.
Soğuk bir kış günü dişarda kar var.
Dağlara bakarak düşünüyorum.
Sanki ağlıyorlar, belli hüzün var.
Kış günleri böyle olur buralar.
Herkes şehre inmiş, hiç kimse yoktur.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
