Kış Güneşim Şiiri - Hikmet Elp

Her uyandığım günde
Susuz çöllerimin beklediği
Karanlıklarıma akan yakamoz
İliklerime kadar her titreyişim
Varlığında ısındığım KIŞ GÜNEŞİM

Baharı beklerken ayaz gecede
Çoban yıldızımsın, yol gösterenim
Çıkmaz sokağında bu yorgun şehrin
Umudum, özlemim, canevim, eşim
İçimi titreten, sen KIŞ GÜNEŞİM

Gelmeyecek bekleyişlere nispet
Yolunu gözleyen hazan yüreğim
Kaç bahar geçse de bıkmadan elbet
Beklerim olmaz ki kaygım, telaşım
Yazlara gebedir hep KIŞ GÜNEŞİM

Bu şehri susatmış uzak sevgiler
Üstünden akmaya kıyamadığın
İstanbul'a hasret kalan yoldaşım
Bekler sevgisine doyamadığın
Baharları getir,gel KIŞ GÜNEŞİM