İstanbul’da henüz başlayan kış geceleri ve gündüzleri,
Kış mevsiminin sıcacık görünen fakat ısıtmayan güneşi.
O soğuk, bencil rüzgarlar ruhuma işleyince üşüyorum.
Sevginin sahibi kalbimi her an yeniden ısıtıyor.
Sen Kış Güneşi gibi kendine bile faydasız, benliği tanımsız kişi.
Ben soğuğa rağmen seçtiği yoldan vazgeçmeyen inatçı Kardelen Çiçeği.
Sen ki çok güzel ve sağlıklı bitkileri bile solduran iklimsin, ismin Kutup İklimi.
Âheste çek kürekleri, mehtâb uyanmasın,
Bir âlemi hayâle dalan âb uyanmasın.
Âğuş'u nev-bahâr'da, hâbîdedir cihân;
Sürsün sabâh-ı haşr'e kadar, hâb uyanmasın.
Devamını Oku
Bir âlemi hayâle dalan âb uyanmasın.
Âğuş'u nev-bahâr'da, hâbîdedir cihân;
Sürsün sabâh-ı haşr'e kadar, hâb uyanmasın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta