İstanbul’da henüz başlayan kış geceleri ve gündüzleri,
Kış mevsiminin sıcacık görünen fakat ısıtmayan güneşi.
O soğuk, bencil rüzgarlar ruhuma işleyince üşüyorum.
Sevginin sahibi kalbimi her an yeniden ısıtıyor.
Sen Kış Güneşi gibi kendine bile faydasız, benliği tanımsız kişi.
Ben soğuğa rağmen seçtiği yoldan vazgeçmeyen inatçı Kardelen Çiçeği.
Sen ki çok güzel ve sağlıklı bitkileri bile solduran iklimsin, ismin Kutup İklimi.
Çok sevdim bir zamanlar, seviyorum yine de
Alıp başımı gitmeyi yollar boyunca
Seyretmek bir bozkır akşamını camından bir otobüsün
Masal şehirlerini geçerken hızla
Çok sevdim bir zamanlar, seviyorum yine de
Devamını Oku
Alıp başımı gitmeyi yollar boyunca
Seyretmek bir bozkır akşamını camından bir otobüsün
Masal şehirlerini geçerken hızla
Çok sevdim bir zamanlar, seviyorum yine de
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta