Gün büyüsünü hiçe saydı..
Haylaz dokunuşların çığlıkları
Şimdi derinden gelir,
yokmuşcasına....
Kış güneşi parlak saçlarını
duru su edasıyla salınca,
ne yapraklar barıştı yeniden
vazgeçip kurumaktan,
ne kadınlar savurdu eteklerini rüzgara..
gülümsemeye yüz tutmuş dudaklar
güneş in ayazıyla inceldi ansızın....
Aldanışın son sahnesinde
içerden gelip kuşatan sıcaklık
yenik düşürdü,
ayaz a kesmiş kış güneşi nin
sarı saçlarını...
2002
Elif Reyya NazKayıt Tarihi : 24.4.2005 02:32:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!