Kış Güneşi Şiiri - Hanifi Kara

KIŞ GÜNEŞİ

Işığı var, ısısı yok ısıtmaz
Sıcak sanma, kış güneşi aldatır.
Bir ânını tutmaz, diğer bir ânı
Sakın kanma, kış güneşi aldatır.

Sıfır otuz, gösteriyor derece
Erzurum/Kars, Sivas/Yozgat yörece
Gizli gizli, donduruyor sâdece
Gel sen yanma, kış güneşi aldatır!

Soğuk günde, hava güzel sanarak
Sıhhat gider, bil ki tersten yanarak
Güzel diye, görünüşe kanarak
Birden donma, kış güneşi aldatır.

Palandöken, öyle soğuk yayla ki
Böyle yerde, yaşanır mı söyle ki?
Karda/kışta, üşüyerek öyle ki
Buza dönme, kış güneşi aldatır.

Göl buz tutar, kızak vardır üstünde
Meltem esmez, sazak vardır üstünde
Dikkatli ol, tuzak vardır üstünde
KAR(A) : konma, kış güneşi aldatır…

13/01/’13
Hanifi KARA