Kış gibisin Şiiri - Ayhan Şenkulak

Dışarı kıştı soğuktu ve sabahın körüydü
Üstelik yalnızdım,parasızdım ve dışardaydım,
Yollar buz çamur ve su doluydu
Ayakkabılarım eskiydı içine su doluyordu,
Ayaklarım donuyordu, bu yüzden hiç sevmedim kışları.
Ama sen bahar gibiydin
Buzlu yolların inadına yeşeren,
Çamurun ve eski ayakkabıların inadına bana koşan
Sabahın körüne havanın kirine bakmadan
Tertemiz içime dolan,yüreğimi ısıtan
hep güzel şeyler hissettiğim hiç tarif edemediğim bir tanımdın kış çıkarken
ve birgün kış gelemeden sen geldin tipi boran
yine yalnızdım yine üşüyordum yine yoktu halimi soran
ne gariptir hayatın akışı
her kıştan sonra aceleyle beklerken baharı
şimdi yazın ortasında kışı bekliyorum sabırsızca
belki kış geçer karlı buzlu çamurlu ve delik ayakkabılarla
Belki kıştan sonra sen gelirsin baharla
Çok uzun oldu yine kışkuru soğuk ve ayaz
Sen kıştan daha kış kardan daha beyaz
Kış üşütür ayaklarımı ellerimi
Sen dondurdun dışarda kalan yüreğimi.