Kış Gelmeden Evvel Şiiri - Reşat Öztoprak

Söylesenize, ne kaldı bizden geriye
Bize geriden ne kaldı

Kızgın bu sonbahar
Keskin yapraklarıyla yağmursuz ayazla
Kesiyor bir yanlarımızı
Oysa eylül kan-revan arkadaşım/dı her gece
Sokaklarda yağmurları gözleri renginde
Ben ise koynunda
Büsbütün bütün baharlara küskün

...ama sen yine seviş benimle
Giden bir anın gelmeyeciğini bile bile
Üstelik gelmez bilirsin gidince
Filanca yılın filanca ayının filanca günü
Bu kaçıncı sonbahardır üstelik
Kış vurmadan üstünden silkindiğin
Kaçıncı tohumdur şubat sonrası
Yeşerecek diye tenine ektiğin

Aç bütün şubatlarını
İki memenin ortasından sarksın dudaklarım
Neren incinmişse yalnızlıktan
Öpeyim de geçsin diyeyim
Geçmese de öpeyim
Öpeyim de
Bahar gelir belki avuçlarımdaki etine
Etindeki avuçlarıma
Onca zamana yenik düşüp küllenmişlikte
Rüzgarlar alıp götürmeden bizden geriye
Biraz şarap dök dudaklarına
...ama sen yine seviş benimle
Bütün kuytularına, bütün karanlıklarına ek beni
Ek ki, iki üşümüşlük dal dal büyüsün yapraklarda
Ek ki, ikimiz bir kıvılcım oluruz belki bu karanlıkta