Kış Gelir Yavrum Şiiri - Osman Kaya Malatya

Sitem etme nolur ekmek parası,
Geçer al baharlar kış gelir yavrum,
Meydana çıkmanın geçer sırası,
Geçen günler hayal düş gelir yavrum.

Yeşil yaylalara çökmeden duman,
Meçhul oldu şimdi sap ile saman,
Yorulsan da işte dileme aman,
Yaşarken en önde iş gelir yavrum.

Kendini döndürme kuruyan dala,
Geri kalıp çekme elemle çile,
Bülbülde koşuyor zamanla güle,
Bülbül gider kara kuş gelir yavrum.

Bedenini koru eyleme hasta,
Sabır diliyorum en son nefeste,
Sakın bel bağlama üç günlük dosta,
Arkan süre sivri taş gelir yavrum.

Yel geldi şevk ile sarıl yabana,
Fayda sağla yaşadığın obana,
Sürünü teslim et emin çobana,
Yoksa akşam olur boş gelir yavrum.

Yüze güler her yan sular akınca,
Sevap kazanırsın ağaç dikince,
Toprak ürün verir emek çekince,
Akşam soframıza aş gelir yavrum.

Balığı görmeden oltayı atma,
Arif olmayanla muhabbet etme,
Vakıf olmadığın yollara gitme,
Yoluna geçilmez düş gelir yavrum.

Zor olsa da olma ortayı bozan,
Kaya der ki çalış kaynasın kazan,
Daima veren el olmaya özen,
Mevla’m verir bire beş gelir yavrum.