Kış Gelince Yamaçların Donacak Dağlar

Sensin bu velvelenin bunca sebebi
Bana mirasın kalan iki evlek kelete;
Ne sürülür, ne toprağında ot biter
Benim gibi seninde;
Feryadın duyuldu, neyin var dağlar,
Benim yüreğimi her gün yaralar
Sende benim gibi dertlisin dağlar
Biz gidersek bu koyakta kimler kalacak?
Şu taşlı yamaçlara kimler konacak?
Çünkü buralar senin kucağında kalacak dağlar,
Avazımı sen kopardın kara çaylarda,
Bir çiçek kopunca dalına dar gele dünya,
Hayat sevda yüklüyse eğer, ikimize zor gele,
Biz gidersek buralarda adımızı kimler anacak,,
Elbette her açan çiçek bir gün solacak,
Fakat bu dünya böyle boş ise, böyle nolacak?
İllaki zamanın da zemini elbet olacak;
Zeminin olmadığı yerde zaman donmuş olacak;
Satin kadranı çalışmayacak,
Bir ağrın sızını dışında başkası neler?
Sana baktıkça can ağlar, canan ağlar,yar ağlar;
Arkana saklanan yüce dağlar kan ağlar,
Saymakla bitmeyen kuru donmuş dönemeçler vadiler,
Ötelerde yanmış güneş ışığı her yer kurumuş
Yaz ağlar, ayaz ağlar, her saçakta buz ağlar
Simetrik görüntüler dal dal yıpranmış
Biri gelecek senin kır çiçeğini yolacak dağlar
O zaman gül dalları kuru kalacak;
Kış günleri seninde yamaçların, donacak dağlar