Kış Geldi, Kuşlardan Önce

Kış geldi kuşlardan önce...

Yolu bulmak için atılan ekmek kırıntılarını arıyor ruhum...

Dökülmüş renklerinde kaybolan çocukluğum,

Beklemekle gelmiyor ki sonrası,

Ya sonra;

Sonrasi diye birşey yoksa,

Ölüm;

Ölüm sonrası gelecek belki huzur...

Artık anlatmak için değil anlamak için yazıyorum...

Çünkü artık anlamıyorsun.

Belki diyorum,

Belki bir ara kalbimiz aynı anda atar.

Ve;

Ne bileyim işte belki bir gün...

Çok mu zor..?

Yine birgün gülüşmelerimiz denk gelir hafızamıza.

Kim bilir yine biz ve karışır belki gülüşlerimiz... "İ.D.K"