Herkes kendi aşkını yaşar gün gelir sende
Hayallere kapılma benle sözler kalsın aramızda
Ayrılık kaçınılmaz ya benimle ya da senle
Hasret en büyük esaretse gözlerin kalsın benimle..
Bir dilekle başlamıştı her şey umutsuzluk olsa da
Yatağında serseri, kollarımda sevgi aşıktım işte sana
Sonunda bende sevdim kış mevsiminde böyle
Nisan menekşeleri gibi taç yapmıştım başına..
Kaderimde sen varsın imkansız aşk masalında
Kara meleğimdin sen her akşam uyuduğumda
Sende kendimi buldum gençliğim, olgunluğum
Eksilmesin sevincim yeter ki bir kış gecesinde..
Yaz: Mehmet Ali Tuna
20/12/2013
Kayıt Tarihi : 23.12.2013 17:36:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Ali Tuna](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/12/23/kis-gecesi-9.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!