) =(Kış Geceleri - EL AMAN!) =(

Titretir kar ayazı, gökte uğuldar tipi!
Birbirine karışır, varlığın bin bir tipi.

Yere beyaz bulutlar, yığılmış öbek öbek;
Ağaçlar beşik amma; kundağında yok bebek.

Beyaz-siyah kavgası yayılır sağa-sola;
Yüz çeşit ayak izi, tablolar çizer yola.

Rüzgârın feryatları, korkunç başlı başına;
Zemheri kefen örtmüş, her musalla taşına.

Dört duvar arasına mahkum eder insanı;
İlkbaharın can suyu, buzun en güzel yanı.

Kimine eşsiz oyun kartopu, kızak, kayak...
Kimi de soğuktan yer, dayak üstüne dayak.

Doğalgaz ev sefası olmayana işkence!
Yollar sırat köprüsü, kar tatili eğlence.

Teslime benzer isyan, bacadaki boz duman;
Uzun kış geceleri... Aman, aman, el-aman!