Bu uzun, karanlık kış geceleri
Korkunç bir esrara döner sokaklar
Çisil çisil yağar, ıslatır yeri
Yağmurun kamçısı yüzümde şaklar
Her sokak başında pusuda bekler
Her gölge ürperti verir içime
Pencere önünde solgun çiçekler
Dönüşür her biri farklı biçime
Tüm hıncıyla şehre yüklenir rüzgâr
Tel direklerinde ıslığa döner
Başını sokacak bir yuva arar
Bulamaz beyhude sığınacak yer
Kış günü avare esmek kaderin
Dünyaya metelik değer vermeden
Nefesin içimi ürperten serin
Yağmur bedenimi titreten neden
Kaç ülke fethettin, kaç şehir aştın
Kaç gönülde açtın kapanmaz yara
Bazen kalıbına sığmadın, taştın
Sel oldun, yol oldun azgın sulara
Elazığ/1997
(Teşehhüt Miktarı 2020)
Kayıt Tarihi : 10.1.2021 21:46:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!