Kış Düşü Şiiri - Mustafa Yılmaz 11

Gözlerimde canlandı kış düşlerim
Islak yapraklara basarak yürünen yollar
Toprak kokusuyla içlere dolan hava
Ve kekremsi cam ağaçlarının rüzgârlı uğultusu
Ayak izlerinin çıkarsız takibi
Ayazdan kurumuş üryan dudaklar
Nereye konacağını bilemeyen serçeler

Sevilesi geliyor bedenin
Ele değen bir başka sıcaklıktan
Mevsim kış
Daha bir baskın düşlerdeki sarılmalar
Dondukça yanakların kızarması
Nefesten çıkan buharlar
Raks eden oynak kahkahalar

Haydi, sevgili koy bir kahve acısından
Sokul bedenimin cenahına
Gözler bakarken doğaya
Denizin dalgası misali değ tenime
Kim bilir yaşanır hayaller
Teninde ölmeye daha çok var...

Mustafa Yılmaz