Birkaç gölgenin ellerinde büyükçe bir boşluk…
Akşamüstlerine düğümlenen gök gürültüleri
Güzün başında ağaç renklerine giren sara nöbetleri
Kocaman bir karaltı ve birkaç gölge…
Hiç mutlulukla bitmeyen cümle
Ve cümle yoksulların sırtında eksilen sıcak;
Beyazın getireceği yaşamaların içinde yok oluşun yolcusu…
Ve şimdi sırtına tırmanan soğukla mücadelesi bir yoksulun…
Hey cümle kimsesizler, yoksullar, dilenciler!
Kış der ki;
Yok olun!
Kayıt Tarihi : 20.4.2010 04:02:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Erikli](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/04/20/kis-der-ki.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!