Kış da doğmuşum Şiiri - Navruz Kaplan

Boran kakmış tufan beni boğuyor
Birini çok sevdim atmış yaşında
Dolaşıyor biri benim peşimden
Bahar da aradı kışta doğmuşum

Sevgimi kalbime sığdırmak zordu
Yüzümü yüzüne sürsem yeterli
Kendimi bir türlü sevdiremedim ki
Gündüz olmuş ben burada geceyim

Yüreğim çok yorgun anlayan varmı
Dolu yağdı burda güneş nereden
Bilsem ki uzatmışsa uzatırım elimi
Gündüz olmuş ben burade geceyim

Rüyalar çok gördüm hayel mı belki
Yar seni almadan ben eve girmem
Nereden çıktın sen karşıma bilemem
Gündüz olmuş ben burada geceyim

Ben yanmışım ateşime ısının
Çarem kalmamış ki ölü saydılar
Ben severdim onu bilmem severmi
Hayeler kurmuştum gerçek gibiydi

Bilmiyordum bu sevdanın sonunu
Aşk diyorlar buna hüsüran doludur
Umut ediyordum geçmedi zaman
Hayel ben kurmuştum gerçek gibiydi

Navruz çok ağladı susturan yoktu
Ben koştum kucağa aldım ağlıyor
Sarıldım olmadı kan verdim ona
Bende bu şans güneş çıkmaz bu yaz