İnceden bir güneş sızıyor, yakıcı.
Aylardan aralık, mevsim kış başı.
Son güneşlerin vedası şimdi zaman.
Penceremden ısıtıyor içimi,
Kış mevsiminin nadide sevinci.
Ağaçlarda kuşlar yuva arıyor sanki.
Sesleri huzur verici.
Yarı sakin bir sokak üstü, gün dingin,
Ruhum engin bu kış üstü.
Son yapraklar da dökülür artık şimdi.
Bir veda sahnesi zaman.
Gideni belli, döneni meçhul...
Arzular, özlemler, bir başka bahara kaldı şimdi.
Hayalin pençesine takılı kaldı gözler.
Arayanı soranı belirsiz artık günler.
Yalnız bir senfoni çalar mevsim artık.
Kış başı dedim ya bir hüzün,
Bir veda artığı mevsim artık.
Kayıt Tarihi : 2.12.2025 12:02:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Kış mevsimi




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!