Ah! kar nasıl da yağmış!
Penceremin camı kırağıdan bir bahçe.
Ah! kar nasıl da yağmış!
Bu yaşam isteği de ne
Bendeki, bendeki acı içinde.
Bütün göller donmuş buzun altında,
Ruhum kararmış! Nerede yaşadım? Nereye gidiyorum?
Bütün ümitler donmuş buzun altında :
Sarışın göklerin uzaklaştığı
Yeni Norveç'im ben.
Ağlayın, şubat kuşları,
Olanların ümitsiz ürpertisiyle,
Ağlayın şubat kuşları,
Ağlayın gözlerim, güllerim ağlayın,
Ardıç ağacının dalları içinde.
Ah! kar nasıl da yağmış!
Penceremin camı kırağıdan bir bahçe.
Ah! kar nasıl da yağmış!
Bu yaşam isteği de ne
Bendeki, bendeki usanç içinde.
Emile Nelligan
Çev. Sunar Yazıcıoğlu
Kayıt Tarihi : 7.9.2017 13:24:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!