Kış Akşamı Şiiri - Arda Yiğit

Hoş bir kış akşamı, kaplar yeri karlar.
Sar beni gül, gönül geçmişi hatırlar.

Söyle ki yokluğunda ne edeyim ben?
Gelirken ruhumda sızı derinlerden...

O vakit bendeki bu yalnızlığı bilsen,
Üşütür her rüzgar yokluğunda esen!..

Örtmüş alemi sanki beyaz bir tülle
Sensiz geçti güzel, her gün eylülde.

Harap ettiyse yârim beni bu hicran,
Zulüm gelir artık bana mutlu her an...

Kulak ver, el at gül, bendeki mateme.
Hevestir, elbet bu bir gün geçer deme!

Günler geçmiyor ki bu hasret bitmiyor,
Kimse bendeki isyanı işitmiyor...