Kimini ağlatır, kimini güldürür.
Kışın kar-ayaz’ı ilikten dondurur...
Âyân-beyan demler çağlatır soldurur;
Kışın ekmek sudan tatlı ateş, kurban!
Rahmeti şenleşir, dolusu kar’ıyla.
Emeller âmiller, örülür ak’ıyla.
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
