Kış Şiiri - Yaşar Yaramış

Kış geliyor artık
Bundan böyle
Havalar dahada kararacak.
Rüzgârlar esecek,
Yağmurlar yağacak.
Soğuklar gittikçe artacak
Her nefes sokakta
Adeta buz tutacak.

Karıncalar kış uykusuna yatacak.
Yılanlar yer yüzüne
Bir süreliğine çıkmayacak.
Karlı dağlar karlarla kaplanacak
Hayvanlar yer bulamayacak
Toprakta avlanacak.

Evlerin bacalarından
Simsiyah dumanlar yükselecek.
Sobalar yakılacak,
Üstlerinde mısır patlatılacak.
Kestane pişirilecek,
Çay demlenecek.
Çoluk çocuk oturulup
Sonra bir güzel,afiyetle
Yenilip içilecek.

Evlerin balkonlarını,
Sarkaçlar süsleyecek.
Tabiat ana,genç kız gibi
Bembeyaz gelinliğini giyip
Etrafta endam gösterecek.

Şimşekler çakacak,
Gök gürleyecek,
Sonra birden toprakta
Mantarlar bitecek.
Narin eller onları,
Bir bir toplayacak,
Pişirip soframıza
En leziz yemek olarak koyacak.

Bir köpek havlaması
Gecenin sessizliğini ikiye bölecek.
Ardından mart kedileri
Bağırıp inileşecek.

Sabahlara kadar,
Kurbağaların vak vakları,
Hiç dinmeyecek,
Sağır edecek adeta kulakları.

Bütün insanlar,
Doldururken sıcacık yatakları
Onlar soğuğun ayazında,
Rüzgârın bağrında,
Köprü altlarında
Sokaklarda yatacak.
Sokak çocukları.

Güneş bir görünüp
Bir görünmez olacak.
Kara bulutların arasından
Sanki görümlük ister gibi.

Fırtına damların
Çatılarını uçuracak.
Ağaçların dallarını kıracak.
Deniz bir ejderha gibi uğuldayacak.
Gemiler kaçacak delik arayacak.
Dereler çağlayacak,
Etrafı hep sular kaplayacak..
Görünmez olacak
Gök yüzünde yıldızlar.
Ya karanlık dünyamızı
Aydınlatan güzelAy,
İzinlidir görünmez artık
En az bir ay.

Giyilir ceket,palto,kazak
Dikkat et.Kırma elini,ayağını.
Kar altındaki buz
Sakın sana da kurmasın tuzak.
Yakacağımız doğal gaz,odun,kömür
Hep böyle gelir geçer ömür.

28.11.2007-Finike