Zemheri Şarkıları Şiiri - Reşat Coşkun

Geceler uzar
Gölgeler uzar
Karanlıklar çoğalır
Mevsim kış olur
Beyaz eser rüzgâr
Sevgiler bile donar

Yıldızlar düşer gözlerinden gönlüme
Niyaz geceleri azapla dolar

Sabırlı çınar değilim
Kışın bana benzer
Solgun kasımpatılar

Üzerine yemin edilen asırda
Kalbimde hüznün kadim yalnızlığı
Suskunum artık
Yaratıldığım toprak kadar

Şehrin masum çocukları
Donuk mekânlara esir düşer
Cengizhan yaksın yıksın
Göğe kılıç çeken kentleri
Mazlumların mağdurların
Kefareti olacak kadar...

Duyulmuyorsa mağdurların ahı
Kralların girdiği beldelerde
Kalmasın mağrurların itibarı...

En bilindik meseldir
Mevzu haktan ve sabırdan açılınca
İblis ordusuyla seferber olur
İnsan kalabilmiş olanın
Kalbindekini dillendiremez dili
Akıl sukut eder bir köşede
Kalpler kan revan konuşur
Olması gereken bu mudur?

Böyle azap günlerinde
Bir ateş yanar içimde
Gündüz dumansız
Gece alevsiz.
Sebebini bilmesem de
Yalnızlar aydınlanır
Delili aşkı olanlar ısınır.
Bu ateşte...

Zemheri şarkıları çalar
İsrafil'in sur taksimi akabinde.
Zırhımı rızamla giymedim
İstedim ki cenklerimde
Varlığım ölümcül yaralar alsın.

Ölmez yaşarsam
İncinmiş gururum yakama yapışır
Kötülükler bir köşede kıstırır
Sığındığım iyiliği
Beklediğim güzelliği sorgular.

Reşat Coşkun