Nasıl da ağarmış saçları ağaçların,
Dizlerinde geçmiş mevsimlerden kalma kronik ağrılar,
Hani bıraksan bahara kadar deliksiz uyuyacaklar,
Yeşil bir kanla yeniden doğana kadar,
İşte böyle gamsız kavak,
Hayat , yeni bahara yeniden kavuşmak
Savurmak pamuklarını arsızca...
Güler Kocagil
Kayıt Tarihi : 21.12.2020 16:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Yeni bahara kavuşamayanıma.....
2- Hayat; bu kâinâtın en büyük netîcesidir.
Hayat; bu kâinâtın en parlak nûrudur.
Hayat; bu kâinâtın en lâtif ve en hoş özüdür, mayasıdır, hamurudur.
Hayat; bu kâinâtın gâyet süzülmüş bir çekirdeğidir.
Hayat; bu kâinâtın en mükemmel meyvesidir.
Hayat; bu kâinâtı olgunlaştıran en hârika mekanizmadır.
Hayat; bu kâinâtı güzelleştiren en güzel yüzdür.
Hayat; bu kâinâtın en güzel süsüdür.
Hayat; bu kâinâtın unsurlarını birleştiren bir sırdır.
İŞTE TÜM NEBATAT VE EŞCAR
HAYATLA DOLDURULMUŞTUR
SANAT ESERİDİR. DOLAYISIYLE
SANAKARI VARDIR...
TEBRİKLER ŞAİR
TÜM YORUMLAR (1)