Kış Şiiri - Mutlu Alkan

Bembeyaz karlar yağarken yeryüzüne nakış nakış
Kar tanelerine kodlanmış, var sanki gizli bir yarış
İnsanoğlu gibidir kar tanesi kara topraktır son varış
Karnın tok, yuvan sıcaksa eğer güzel mevsimdir kış

Şartlara ve de zamana göre değişir olaylara bakış
Kimi var ölüsüne kimi de var dirisine yapıyor alkış
Toprak, su derken gökyüzüne doğru çıkar yakarış
Bu yakarışa cevaptır yaşanan karlı ve tipili bir kış

Anlarsa eğer ki kul, büyük bir ders büyük bir uyarış
İnsanın ölümü gibi kış, bahar ise ahiret gibi uyanış
Ömrün boyu çalışınca eline geçen toprak bir karış
Nefsim sende yaşayacaksın hem güz hem de kış

Bütün masallar bir varmış bir yokmuş diye başlarmış
Uzun uzun gecelerde uzun uzun masallar anlatılırmış
Muhabbetler tatlıymış, tüm aile muhabbete katılırmış
Eskidenmiş ama muhabbet mevsiminin adıymış kış

Sobalar bir garipmiş bazen ancak kendisini ısıtırmış
Ateşi, evin tavanında türlü türlü hayalleri yansıtırmış
Şimdilerde apartmanlar insanı bunalımlara kıstırmış
Bereketmiş, umudun mevsimi baharın müjdecisi kış

Kışı soracaksan birisine, sor, anlatsın, yatana sokakta
Nereden bilsin kışın ne olduğunu, yatan sıcak yatakta
Ölüm kış gibi sert, bazen yatarken gelir bazen ayakta
Dünya ve ahiret gibi, yazın çalış çorban olsun kışın ocakta
(31.12.2016)