Kar yağdı akşam üstü gönlüme...
Gece durunca ayaza kaldım, buz kesti gönül düzüm.
Ne bir tomurcuk kaldı, ne aşk şarabına bir salkım üzüm.
Hem gözüm çevirdim toprağa, hem yandım hem üzüldüm.
Eksik olmazdı çiçeği baharlarımın, kaldım çiçeksiz, baharsız.
Kimler kış eyledi gönlümü, kimler çaldı meyvelerimi hangi hırsız?
Ar yok, haya hep eksik, yağmaladı beni bihaberken binlerce arsız.
Kayıt Tarihi : 14.12.2016 09:00:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Kemal Okumuş](https://www.antoloji.com/i/siir/2016/12/14/kis-165.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!