Kirvem Şiiri - İsmail Ökkeş Polat

Kirvem;
Nasıl anlatayım sana hallarımı
Kör kuyularda yusuf gözüyle bakıyorum
Ruhumda in cin top oynuyor
Çıkmazların bilinmez sarmalları
Sarmalın sancılı zamanlarındayım
Sol yanım anarşist vatansal sağ yanım
Bir elim barut bir elim kan kokar
Kirvem,
Bu hallar yaman bu hallar zalım
Sen anlamazsan kim anlar beni
Dağlarmı kurtuluşum
Yoksa şehre uzanan sokaklar mı
Yoksa ana kucağı yar dizimi
Söyle kirvem,
Sen kirvesin baba çeyreği
Amca yarısısın
Bilirsin, anlarsın yaradan
Kabuk tutar mı bıçak kesiği
Köylü, ama yaşlı bir adam
Adamın elindeki tabaka
Ve parmakların sararmış gençliği
İşte tamda alev alan pamuk karasıyım
Kirvem hallarım yaman ha
Yamanın celalliği
Gözlerindeki ateş çıngısıyım
Çıkar beni yusufun gözüyle baktığım
Bu kör kuyulardan
Nem kokan dünyanın rutubetinden
Ar damarı çatlamış
Acıma duygusu olmayan
Bıçağa kurşunla cevap veren
Kahpe dünyanın içinden
Kurtar kirvem.

Kirvem;
Bu hallarım hiç iyi değil
Sonu karanlık
Sonu sarmaşık
Neyim ben, kimim
Soluma sordum, iyileşmez sızıyı
Sağıma sordum, belli belirsiz yarını
Önüme koydu kızılcık şerbetini
İçmelimiyim kirvem,
İç dersen içeyim,
Söyle lan kirvem....