bir gün döneceksin doğduğun yere
sılanın hasreti çeker be kirve
gurbet ellerinde hasret gelince
yalnızlık korkusu çöker be kirve
köyünde tepeler çiğdem sererken
burda için yanar düşer gönlüne
tarlada bebeler bayram ederken
çocukluk özlemin gelir be kirve
kaybolmuş insanlık donmuş duygular
bize göre değil, bizden ötede
umutlar körelmiş, yanmış analar
bu düzen bizleri üzer be kirve
bilinmezse birlik, olunmaz dirlik
çakmağı çakıp da yakmak nafile
bir doğru çıkarsa olur seyirlik
gözümle gördüğüm yanlış mı kirve
bizi barındırmaz burdaki sofra
kurtlar doluşmuşlar kuru ekmeğe
kurban olayım ben Anadolu'ya
gerimi dönelim köye be kirve
Kayıt Tarihi : 9.4.2004 14:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)