Yıllar önceydi kirve!
Bir sonbahar sabahıydı; onu ilk gördüğümde.
Vakitlerin dar olduğu, hüznün acıyla boğuştuğu zamanlardı.
Boğuk bir sesi vardı.
Konuşurken sesi titrerdi.
Gözleri hep doluydu.
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta