Can yoktu ki sevdalara düşe,
Kurt yoktu ki kızıl kana üşe
Yoktum ki yol geçe
Yoktun ki haber ulaşa
Gül yoktu ki, dal yoktu ki..
Ve döne döne ateş
Döne döne madde
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Enver Gökçe; kendini yetiştirmiş Erzincan'ın köylerinin birinden dünya şiirine uzanan has köylü çocuğudur.
Hulki Aktunç'un söylediği gibi 'Şiirin en büyük özgürlüğü özgün olma yani kendi olma özgürlüğüdür' sözlerini doğrular ve mühürler onun şiirleri.
Yüksek sosyal ve kültürel birikimiyle ele aldığı şiirlerinde, dilin bütün imkanlarından faydalanarak yaşadığı çevrenin , toplumun analizinden çıkardığı sonuçları ortaya koyan toplumcu bir değerdir.
Bu şiirinde de otantik ve folklorik söyleyişin zengin izleri var.Ayrıca nota değerinde sözcük tekrarlarıyla olmak gereken ses ve armoni(aliterasyon,asonans) özelliklerini de taşımış şiire.
Bir kıymetli şairin örnek şiiri.
Işıklar içinde olsun daima.
Bu şiir ile ilgili 11 tane yorum bulunmakta