Önce Kırşehir dedik, bu ulaşılmaz şeymiş,
Bekledim çeyrek asır, Rab’bim izin vermezmiş…
Dolaştım köy, kasaba, doğusu ve batısı,
Bitlis, Yozgat ve Konya çektik hasret sancısı…
Herkes torpil ararken, şahsım hak tercih etti,
Kul hakkı yeme, dendi bir ömür böyle bitti…
Kırşehir hem imkânsız hem varılmaz bir yermiş,
Kestim artık ümidi, bunlar bizden çok geçmiş…
(2014)
Mehmet Tevfik TemiztürkKayıt Tarihi : 7.1.2015 01:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!