Kirsehir Şiiri - Ramazan Canlar

Gonca gonca gülún acar daginda
Salkim salkim üzüm vardir baginda
Caglalarin yemyesildir dalinda
Zevkine sefana doyulmuyor Kirsehir

Kir ciceklerin avaz avaz bagirir
Kuslarin hep ústúmde yarisir
Lale súmbúl gelincikler kokusur
Burcu burcu kokun gelir Kirsehir

Ben seni severim sende sev beni
Sende búyüttüm bu garip teni
Degmesin sana nagmerdin eli
Canimdan da kiymetlisin Kirsehir

Minicik ormanin dillere destan
Baglarin bahcelerin güllú gülistan
Senin sevgin kurtariyor hep yastan
Gönúllere suur veren Kirsehir

Neden böyle gamli eser yellerin
Sallandikca koku verir güllerin
Cesit cesit yemis verir dallarin
Cennet gibi görúnúyo Kirsehir

Semada ucusuyor yapragin dalin
kolkola vermis büyümüstur bugdayin
Hastalara sifa verir kekikli yagin
ómúrlere ömúr katar Kirsehir

Bilirim cok seversin sen beni
Koparmaya kiyamadim gülünü
Egilipte ópsem tozlu yolunu
Tasin topragin ilac Kirsehir

Ne olur kucaginda ciksa canim
Her yerde söyler her an anarim
Senle dolu damarimdaki kanim
Ana kucagi gibisin canim Kirsehir