Kirpiklerinin okuyla çiviledin yüreğimi…

Hiç mi sende birazcık sızlayan vicdan yok
Tek gül içimde sadece senken
Yakıp durursun
O kibirler de kime söyle
Girme sakın ha aşkın kapısından içeriye
Yüreğim pır pır eder zaten
Sıkar durursun sen benliğimi kökünden
Söyletme sakın bana sevginin öz gerçeğini

O endamın var ya
Eritip de bitirdi senle çarpanken yüreğimin sesi
Sen bir ceylan mısın?
Nesin de kız
Ki ahu bakıyor gözlerime derinden gözlerin
Saçlarının şavkı söker zalimce gözlerimin içini
Ferman dinlemez ki
Hiç yapar şu haylaz yüreğim
Söyletme sakın bana seni ne kadar sevdiğimi

Tatlı mı tatlı gülümseyince
Birden güller açıyor sanki de yüzünde
Sana erişe memeşlik var ya
Ölüm be sevgili
İçime aniden neden ki çöküyor
Cehennem gibi kavuruyor bin bir hüzün
Bire merhametsizin vicdanı kıt
Zalim kızı
Söyletme sakın bana sende kaybolan sensizliğimi

Kırıtıp da durursun haylazca karşımda
O hain kirpiklerinin varlığına batan
Ok gibi ucuyla
Gözlerinden fırlayan o ateşin zaten yakıyor içimi
Kalbime gizlice sarktığını sanki
Ben bilmez miyim?
Süzülünce sinsice narin ve fettan düşüncelerle
Bırakıp git beni ne olur bana
Söyletme sakın bana beni kahreden densizliğimi

Sevdayla çarparken bu garip yüreğim sana
Yaz kış demem inan
Sımsıcak sokulurum ben canımla canına
Dur da bir bakayım son defa ne olur
Ben ki mahkûmum sana
Sevgimi kanla yazdım o mübarek suya
Hasrette bırakma sakın beni akarak gel
Muhtacım ben o tatlı huya
Özlemlerde bırakma beni
Söyletme sakın bana seni nasıl ölümüne beğendiğimi

Girişin gibi çıkışında yakıp da geçti
O şuh gözleriyle
Buldozer gibi ezişte meltem rüzgâr gibi geçtin
Kahrettin ciğerlerimi
Çalıp da aldın sen beni benden
Bilmeden yürüttüm sana şu zavallı kalbimi
Sevda selin kapışta sürüklüyorken yüreğimi
Söyletme sakın bana seni ne kadar çok istediğimi…

(18.11.2012) AZAP…