Kirpiklerinden Urgan Yaptım
Özlemle Yanmaya Devam
Özledim seni.
Bir deniz, susuzluğu ne kadar özlerse,
Bir dağ, göğe ne kadar âşıksa,
Ben de seni o kadar değil,
Ondan da fazla özledim.
Ama gelmedin...
Ne bir iz, ne bir ses,
Sadece hatıralar – küllerini savuruyor geceye.
Ve ben,
Göz kapaklarıma senin ismini kazıyarak uyuyorum,
Uyanırsam geçer diye değil,
Uyanırsam yine seni düşlerim diye…
Zaman geçiyor, evet.
Ama sen geçmiyorsun içimden.
Ne kalbim senden vazgeçiyor,
Ne de sensiz atmayı öğreniyor.
Ben seni unutmadım sevgili...
Sadece söylemiyorum artık.
Ve içimde bir yangın gibi saklıyorum adını,
Söylesem kül olurum…
Sussam, daha da yanarım.
Sen uyumaya devam et,
Ben seni hâlâ
Kirpiklerinden sarkıttığım urganda,
Usul usul özlemle bekliyorum.
Doğan Çeçen
Kayıt Tarihi : 9.6.2025 21:14:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!