Her defasında son diyerek başlarken
Sonun başlangıcına dönüyorum yeniden..
Sana geliyorum her defasında,
Şöyle bir nefes alıyorum,
Adını söylüyorum sürekli,
Her defasında daha gür çıkıyorsun,
Nefesim bitiyor, ben bitiyorum..
Yere düşüyorum,
Düşerken sana tutunmaya çalışıyorum
Tutunamıyorum, kolların ağır geliyor,
Yere uzanıyorum, gökyüzüne bakıyorum..
Alnıma düşüyor yağmur damlaları birer birer,
Oradan kirpiklerime akıyor
Ağlamaya başlıyorum gökyüzüyle beraber..
Sonra.. kapatıyorum gözlerimi
Açmak istemiyorum
Biliyorum sen yoksun orada,
Karanlığa dalıyorum en derininden,
Sensizliğe yüzüyorum, yoruluyorum..
Ağır geliyor bana sensizliğin,
Omuzlarımda taşıyamıyorum,
Şimdi ayağa kalkıyorum, tek başıma..
Sensiz.. sana tutunamadan
Gidiyorum artık senden,
Göz yaşın oluyorum, akıyorum bu gece kirpiklerinden...
Buğrahan Arslan
Kayıt Tarihi : 23.5.2017 12:26:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Buğrahan Arslan](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/05/23/kirpiklerinden-akiyorum.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!