Kirpiklerin ıslanmış, belli ki ağlamışsın,
Vefa bilmez birine, hâlâ bel bağlamışsın.
Sil at artık kalbinden, anma onun adını,
Sen burada ağlarken, duymuyor feryadını.
Ömür geçip bitiyor, yaklaşıyorsun sona,
Döktüğün şu gözyaşı, düşün, değer mi ona…
Sil at artık kalbinden, anma onun adını,
Sen burada ağlarken, duymuyor feryadını.
Gurur yapıp kendine, söndürme hayatını,
Gülüp eğlen, neşelen, çıkar aşkın tadını.
Sil at artık kalbinden, anma onun adını,
Sen burada ağlarken, duymuyor feryadını.
01.02.2014
Erman Ulusoy / Kırklareli
Kayıt Tarihi : 10.3.2019 14:11:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Erman Ulusoy](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/03/10/kirpiklerin-islanmis-belli-ki-aglamissin.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!