Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bir tek dudakların kalsın
O hiç öpmediğim
İncinmesinden korktuğum
Ellerin
Irmağın denizde kaybolması gibi
Gözlerin gözlerimde kaybolsun,
Rüzgâr saçlarının kokusunu
Hissettirsin bana
Keskin bir giyotine dönsün
Kirpiklerin
İndirsin aniden boynuma
Gözlerinde öleyim
Tebrikler gayet güzel beğeniyle okudum saygılar
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta