Kirpiklerimden Kan Damlıyor

noter aracılığıyla gönderdiğin

ve benden istifa ettiğini bildirdiğin

mektubunu aldım

diyorsun ki

tarumar edilen

artık çakıl taşlarından ibaret

tozlu çıkmaz patikalara dönüşen

üstünde sadece ıssız süryani keşişlerin geçtiği

öksüz ruhunu neyleyeyim

yere düşüp kaybolmasınlar diye

yüzümden derleyip

başucundaki yastığının altında

titreyerek sakladığın

tebessümlerimi geri istiyorum

o akasya ağacının şahitliğinde

öptüğüm şark çıbanına yapışan sevgimi de sil

seni basmane istasyonundan

posta treniyle diyarbakır'a uğurlarken

peşinden koşup

gözyaşlarımla ıslattığım

üçüncü mevki

kompartımanın penceresinden

sana uzattığım

oyalı mendilimi dahi iade et

ekliyorsun ki

çektiğin bütün fotoğraflarımı

yazdığın ucuz şiirlerini

dünyadan yok olsunlar diye

götürüp bir çöplükte yaktım

hatırlamayı unuttuğun

ve yıllarca

kalbimin üstündeki cüzdanımda taşıdığım

kurumuş küpe çiçeğini de bunlara katıp

basmadan bir bohçada çıkınlayıp

dibine minik ölüsünü gömdüğüm

saka kuşunun bulunduğu

o akasya ağacının kuru bir dalına astım

orada duruyor

kirpiklerimden kan damlıyor

Aykut POTUROĞLU