Kendimi gözlerimin üzerine bırakırsam
İçimin kıpırtısız kurumuş denizi
Süzülür gözlerini dokunduğun çehreye
Dünyanın her yerinde
İsyansız böyle küçülür üzüntüler
Kirpiklerimden çeneme uzanan ürpertiler
Irmaklara imrenir bırakırsa kendini
Annesine küskün çocukların duruşudur bu
Belki çiğ düşmüştür yüzüme
O kısacık yol
Kıyısız bir deniz olur parmaklarımın ucunda
Koca nehirlerin önünü keser
Birkaç damla tuzlu su
Bir de ağlamayı bilsem
Bir de ağmayı bilsem
Kayıt Tarihi : 8.4.2018 16:22:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!