KİRPİKLERİMDE BEKLEYECEKSİN
Sanki bir Hint masalıydı aşkımız,
Nesilden nesile dinlenecekti.
Beste ben, güfte sendin,
Bir nihavent şarkı gibi,
Çok sevilip söylenecekti.
Sen, kimsenin yapamadığını yaptın,
Şu koca Dünya’yı başıma yıktın
Ama bitti artık, sen bu şarkı söylenirken,
Sadece durup dinleyeceksin,
Kimselere anlatamayacaksın,
Yaptıklarına pişman olup kahrolacaksın,
Kalbin burulacak, için için hep ağlayacak,
Bir köşede inim inim inleyeceksin.
Cemreler düşecek toprağa,
Yokluğunda, tekrar ısınacak havalar,
Acı-tatlı günler, hoyrat yıllar,
Bir-bir nasılsa geçecek,
Saçlarına aklar düşürecek,
Sen uzaktan sâdece seyredeceksin.
Kalbimin kapısının önünde,
Sabahlara kadar pinekleyeceksin.
Bakacaksın, ama göremeyeceksin,
Sen, senin için ne düşündüğümü,
Hiçbir zaman bilemeyeceksin.
Akmaz çeşmelerin hayratı olacaksın,
Ama susuzluktan çatlamış dudaklarıma,
Bir damla su veremeyeceksin.
Gönül bağımın sultanı olacaksın, ama
Mis kokulu çiçekleri derleyemeyeceksin.
Çigan gözlerinle bakacaksın, ama
Sarhoş düşlerime artık hükmedemeyeceksin.
Bundan sonra, gönül kafesimin kiracısı olacaksın,
Ancak bana, uzaklardan bakıp izleyeceksin,
Kahrolduğum her matemli gecemde,
Bir elinle tutup, öbür elinle hiç acımadan,
Sırtımdan hançerleyeceksin.
Senin içinde, kan ağlayacak,
Senin yüreğinde, alev alev yanacak,
Kolay kolay gülemeyeceksin.
Canıma çok yakın olacaksın,
Bunu sen asla bilemeyeceksin.
Ama bundan böyle sadece,
Kirpiklerimde bekleyeceksin,
Kirpiklerimde bekleyeceksin.
11.Eylül.2008 Topkapı – İSTANBUL
Yaşar Tandoğan Karabulat
Kayıt Tarihi : 15.9.2009 16:39:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (2)