zar attım, fal açtım, rüyaya yattım
bu paydos vaktinde
şans talih kader kısmette
teneffüs saatinde
beslenme çantasında
leblebi tozunda
niyetimden kayan yıldızda
nefesimdeki canda
uykuma doymayan kuşluğumda
uyandım
dünya beni kaybetsin
de, hayat kazansın
aşk beni kahretsin de
bir sevap kazansın, diye
kurşun döktüm
hasetten kaçarken tutulduğum kumkuma
vehimden çıkarken yakalandığım vesvese
biri kaybolunca öteki kaybeden:
birinin ayağı kayınca diğeri düşen:
tutku ve şüphe!
deprasyonum
sana armağan olsun doktorum
kanımdaki alkol
Kirpik ucumdaki esrar
kalbime anjiyo ve beynime MR'dan
medet uman marazım
varsa peşimden gelecek promil
borcum olsun paranoyam
zaten bir farkım mı kalmış tenhamdan
gazetelerin taşra bakısında kayıp
mahkeme ilamlarında gaip
otobüs duraklarında resim
bir yanağım öbürünü yırtmış
bütün telefon numaraları
cehennemime kayıtlı
bütün yollar inzivama çıkıyor
bütün izler zulama
belki bir tenezzülüm kalmış zıvanama
belki bir şefaat!
vaat et ey hayat!
ya ücrama sür beni
ya da boğ beni koynunda
kalmasın arkada gözün
ya kaydından düşür
ya da al Kirpikle koynuna
(herkes gitmiş - toplu şiirler / adam yayınları)
Akif KurtuluşKayıt Tarihi : 19.3.2005 23:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
mesela şair '' gazetelerin taşra bakısında kayıp
mahkeme ilamlarında gaip'' derken gaip ve kayıp'ın aslında aynı sözcük olduklarını bilmiyor muydu da böyle farklı imajların göstergeleriymiş gibi yazmış? diyebilirsiniz, (eğer yanılıyorsam beni düzeltin)
deprasyon yerine depresyon, taşra bakısı yerine taşra baskısı olmalıydı deyin, belki şair kaynaklı değildir bu hatalar ama yine de söylediğiniz bir işe yarar diye düşünüyorum.
şiir büyük ölçüde bireysel, bu açıdan bakmak gerekir, şair mr dan promilden anjiyo dan bahsediyor ve bazıları fazla yabancı sözcük var diye eleştiriyor, :) anjiyo olmanız gerekebilir efendim günün birinde, o zaman bu yabancı alet deyip reddedersiniz belki de, öyle mi?
şiirin düzyazıya yakınlığına katılmıyorum, sözdizimi gayet güzel, şairin ''ay gömülür'' isimli şiirini okuyan sözdiziminde ne kadar usta olduğunu hemen anlar, ve şu -kirpikle koynuna- imgesinden ne anlamamız gerekiyor. belki de bir şey anlamamız gerekmiyor, adı üstünde bu bir şiir, şair kendi dünyasında bir kağıt parçasını bile kutsallaştırabilir (öznelliktir bu) şiir mahkeme ilanı değildir, aman allahım ne anlatıyor anlamam lazım demek sahtekarlık olur, bir bakıma. ama şiirde şöyle bir işaret var bakalım iz sürücüler peşinden gitsin:
''Kirpik ucumdaki esrar'' derken de kirpik büyük harfle başlamış, sondaki ''al Kirpikle koynuna'' derken de, burada esrarla koynuna imgelemini düşünebilir miyiz dolaylı olarak ? bilmiyorum, herkesin gördüğü farklıdır...
TÜM YORUMLAR (16)