Kirpik gölgesi Şiiri - Tunay Bozyiğit Se ...

Tunay Bozyiğit Seyduna
405

ŞİİR


20

TAKİPÇİ

Kirpik gölgesi

Kirpik gölgesi

zamanın serin soluğu etime değmede
adı sonbahardır
körpe fidan gülmesi hallerim geçti
şimdi solan gülüştür yapraklarım dallarında
tuz dağları birikmiş gözlerimde öyle terli
bilmem neye terlemeli,
yitik aşka mı, haksız savaşa mı, yoksullara mı
bir çift isyan gözlerim...
hiç bir zaman geri dönmeyecek olan gidenlere mi?
bir tek yalnızlığım yerli yerinde,
bir de soğumaya bırakışmış çifte namlu ellerim...
göçüp gittiler günlerim turnalar gibi
vücud-u şehrimin baharından yazından
ömrüme gelip inenler gittiler gelin olmadan
koynuma kundak sesi koymadan...
kundakladılar yarına yaptığım umut köprümü
dudaklarım ekim kızartısı iki yaprak,
takati yokki temmuz ateşini koruyacak.
dil kesikleri sularımıda kesti kökünden
dil kesiği, kanaması durmayan tek yaradır
kanamayı durdurmak beyhude bir çabadır
kederin rengidir yalnızlık, katıdır
kirpik gölgesi kadar yalın ve yakındır.

Tunay Bozyiğit Seyduna
Kayıt Tarihi : 19.5.2019 18:58:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Tunay Bozyiğit Seyduna