Kirpi-Akrep//Yılan ve Tilki

Dünyada müslüman, bir kirpi misâli,
Ona diş geçiremezdi hiç bir düşman.
O zamanları tamdı. Rab’lerine visâli,
Uhuvvetleri güzel, değillerdi pişman.

Kirpiler kendi âlemlerinde yaşarken,
Zehir depolu akrep/yılan ettiler hased.
Hayat yollarını beraberce geçip aşarken,
Bu ikilinin içinde dopdoluydu fitne/fesad.

Zaman zaman bunlar kirpiye saldırsalar da,
Zırhının okları ile düşmanlarını ederdi helak.
Zaman zaman top gibi kenara kaldırsalar da,
Hased mayasıyla yoğurmuştu bunları rabbül-felak.

Baktılar ki kirpinin zırhı dokununca öldürüyor,
Vazgeçti akreple yılan göğüs göğüse dövüşmekten.
Dokunduğunda bedenlerini parçalayıp/böldürüyor,
Bu sefer taktik değiştirip,zevklenirler sövüşmekten.

Derken! ! Tilki ile can ciğer arkadaş oldular,
Düşmanları kirpiyi helak edip,kanını içmek için.
Fikir teatisinin sonunda tabi, kurnazlığı buldular,
Artık kirpiyi yok etmek, kefenini de biçmek için.

Tilki kurnazca; sidiğini kirpinin üzerine bıraktı,
Onun kerih kokusuyla bunalan kirpi,güller gibi açıldı.
Artık hayat hakkı gasbedilmiş,yaşamak kirpiye ıraktı,
Tilkinin hücumuyla kirpinin kanı her tarafa saçıldı.

Kırcavî der ki! Müslümanın zırhıdır âr ve nâmûsu,
Tilkinin sidiği gibidir, Íslâmda dedikodu ve gıybet.
Akreb ve yılan gibidir.Íslâm düşmanlarının kamusu,
Maalesef âlemi islâm perişândır. Hayret ki ne hayret.

Mevlüt Bicik
30.07.2006 saat 14.40
Esslingen