kırmızıya çalınan mavi ağıtlar yaktı
kan emici sensizliğinde sitemlere değiyor sessizlik
kırıldıkça zincirlerim
yalnızlık ağıtlar yakıyor/dinliyor musun?
direndikçe
vurdukça yollara
bir bilinmezde çıkmaza giriyor bir şeyler
yok olamıyorum
güçsüz
/zamana karşı/
sıradan
sağır ediyor
insafsız haykırışları sahteliğin
kendi yanından gördükçe
baktıkça hep o yandan
körleşiyor gözler
kararıyor gün
duyulmuyor tek bir ses
lal olmuş tüm diller
ö f k e
anlaşılamamanın anlaşılmaz sonucu
yırtık bir perde arkası kirliliği
sadece görmek istediğini gören yanılgılarla boğuşu(yo) r
Kayıt Tarihi : 7.5.2006 14:33:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)