Muzaffer Tayyip Uslu anısına
içimdeki çocuk
intihar edeli beri
kırmızıpantolonaskısıyla daha onbirinde;
korkadururum pencere pervazında
yıldızlara sarkmaktan...
yeryüzü
gökyüzüyle
yüzyüze,
gezgözüyle alnımızda arpacığı güneşin, sıcak/
unutma her yeni gün
yeniden aldanmaktayız çocuk!
tutunamadığımız,
başaramadığımız,
bulutlu gecelerde sırça dehlizlerimizden
sayabildiğimiz yıldızlar kadarız
ve hatta
kaybettiğimiz kadar...
yüreğimdeki cesetler çürüdükçe
sevgim de kokuyor mütemadiyen merhametim de
an geliyor
söküyorum kaldırımlarını geçmişimin...
veremden bile ölünemiyor artık;
yazık ki yazık!
bir balığın gözüyle bakıyorum hayata
flu olan benmişim meğer
yüzüyorum bütün acılarımla kulaç ataraktan avcılara / intihar!
yaşamak sigara içmekse aziz dostum
yalnızlık;
terkedilmiş bir köy tabelası kadar yalnızlık...
ekmeğin reçelli tarafı
gökyüzüne düştüğünde,
söz!
tabutumu omuzlayıp
yine yeniden seveceğim...
Kayıt Tarihi : 21.12.2014 14:28:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!