Kırmızımtırak Şiiri - Mesut Bıyık

kırmızıya çalıyor hayat
birileri hayatı çalıyor ellerimizden
yalan söylüyor inandığımız tüm kitaplar
kitapsızlar kitapları çalıyor hayatımızdan

ve çocuklar ki büyümeden ölüyorlar
yeni bir hayata doğarak
yeni bir hayatta boğuluyorlar
ırmakları görmeden büyüyorlar
kızgın kuma düşmüş kar taneleri gibi

rüzgarda savrulmadan yürüyorlar
bilmiyorlar meltemin serinliğini
kanatları çekilmiş güvercinler gibi evcil
çocuklar doğuyor perdeleri çekilmiş bir hayata
çocuklar büyüyor
bir salıncak bile kuramadan ıhlamur ağacına

kırmızıya çalıyor hayat
hem de koyu kırmızıya
hayat bile hayatı çalıyor bizden
bir avuç yanılsamayla avutuyor bizi
güç alıp herkes içinde kimsesizliğimizden