Kırmızılı Kadın Şiiri - Harun Özmen

Sarı çizmelerle çiğnenirken

Işıkları fakirleşmiş zamanın

Ağustos şarkıları var ya geceye vurgun!

Vurgunun son ganimeti , sen kırmızılı kadın.

Sarnıçlarda geceye ay düşer

Sırılsıklam uyanır düşler

Heyecanın Eylül'den beşiğinde

Eksik, karışık, ulanmaz

uyur heceler,

Sen, ben, biz.......ne-re-de-ler?

Sen kırmızılı kadın!

beyazın, siyahın düşü

Mevsimin sarı benzinde gülümsersin.

Sen kırmızılı kadın!

yazın sonbahara göçü

Deniz kabuğunda rembetiko olur

med-cezirle gidersin.

hrnozmn